Opeens ben je daar. Als uit het niets verschijn je aan de hemel waar je je helemaal thuis lijkt te voelen.
Vanaf het moment dat ik je zie, volg ik je met mijn ogen. Heel af en toe gebruik je je vleugels om wat kracht bij te geven, maar voor de rest laat je je meedrijven op de golven van de thermiek.
© Willy Verbruggen
Warme luchtcirkels die vanaf de aarde naar de lucht gaan, waarop jij je kan invoegen en zo je energie kan sparen. In cirkels ga je omhoog en hoe dichter je in mijn gezichtsveld komt, hoe meer ik zie van het prachtige patroon op de onderkant van jouw vleugels.
Soms neem je een duikvlucht. Even klapper je met je wieken, dan hou je je stil alsof je bidt, om dan pijlsnel recht op je doel af naar beneden te duiken waar je een prooi gezien hebt. Voor een prooi net zo onverwachts als voor mij, waardoor vluchten niet mogelijk lijkt.
Als je niet alleen bent, hoor ik je ook. Dan hoor ik je hoge roep en zie andere buizerds verschijnen. Het lijkt een lied dat je zingt en dat uitnodigt om mee te zingen. Samen dansen jullie op de warmte golven, elkaar soms speels aanrakend om dan weer de tegengestelde richting uit te gaan en later weer naar elkaar toe te drijven.
Als een koning neem jij het stukje hemel boven mij in bezit. Je voelt je helemaal vrij, onderweg van het ene naar het andere punt, erop vertrouwend dat je kunt eten en rusten als je klaar bent met vliegen. Wetend dat je een plaatsje hebt in een boom ergens ver onder je waar je met een duikvlucht recht in koers weer heen kunt gaan. Een plaats waar het veilig en goed genoeg is.
Vertrouwend, in controle en zelfbewust doe jij wat je moet doen en boezem je mij daardoor ontzag in. Het lijkt of er niets is wat je kan raken, van je troon kan stoten of uit je evenwicht kan brengen. Gevaar in de buurt van je kleintjes, over wie jij zorg draagt, heb je als eerste gezien en verdreven.
Je geeft me het gevoel van kracht. Niets of niemand kan jou deren, het komt allemaal goed.
Zonder dat je het weet, ben je voor mij een teken geworden. Een teken van rust in onrust, een teken van hoop in onzekerheid, een teken van ‘Alles komt goed! Er is Iemand boven jou die alles in Zijn hand houdt en de controle heeft’.
En toch…
Het is niet altijd een mooi schouwspel.
Niet altijd ben jij de heerser over de lucht. Het mooie beeld van een blauwe hemel met een spelende vrije buizerd wordt verstoord door een stel lawaaimakers die er alles aan doen om jou uit dat kleine stukje hemel te verjagen. Spelbrekers die je spel met de wind op de thermiek komen verstoren, die je uit hun buurt willen en brutaal in de aanval gaan om jou van de troon te stoten. Indringers die overwinningskreten uiten als het hen lukt om je van koers te doen veranderen. Lelijkers die denken dat ze net zo mooi zijn als jij, maar die mij teleurgesteld naar de hemel laten staren als het hen gelukt is en jij weg bent.
Kraaien die je aanzetten om gewoon terug te gaan naar dat kleine stukje boom waar het toch ook wel mooi genoeg is. Kraaien die je het gevoel geven dat je vleugels uitstrekken naar het mooie wat voor je ligt, niet nodig is en dat wat je hebt wel genoeg is. Kraaien die zich voordoen als de baas, maar in werkelijkheid kleine rotbeesten zijn die het moeten hebben van hun brutaliteit. Kraaien die zich als kleine demonen in iemands hoofd nestelen om al het mooie en goede in twijfel te trekken.
Soms lijkt het of ze winnen. De kraaien. De aanvallen.
Maar altijd weer en altijd onverwacht ben jij daar weer. Ondanks dat je weet dat er altijd kraaien zullen zijn die jou proberen te verjagen, laat jij je niet vastzetten in je boom, maar zoek je telkens weer de hemel op waar je helemaal tot je recht komt. Je laat je dragen door de wind, waardoor ik weet dat ook jij je gevoel van controle kan loslaten. Dat ook jij kan vertrouwen. Kan vertrouwen op Datgene wat goed is.
Steeds vaker ben je niet vergezeld door kraaien, maar door andere buizerds met wie je in harmonie door de wolken zweeft. Compagnons met wie je graag het luchtruim deelt en met wie je een spel speelt. Soms die aanraking, een lachende botsing, een bewuste liefkozende duw en dan weer het plichtsbewuste zoeken naar een prooi om te zorgen voor jezelf en wie je lief is.
‘Laat je niet wegjagen door kraaien, mooie koning van de hemel! Ze proberen jou weg te houden bij het goede dat voor jou bestemd is. Je hebt en krijgt de kracht om de kraaien weg te jagen, juist door dicht bij jouw Kracht te blijven. Laat je meedrijven op de thermiek die je dichter brengt bij wie jij bent.'
‘Dan zweef ik op de wind, gedragen door uw Geest en de kracht van uw Liefde.’
Reactie plaatsen
Reacties