Gedachten tuimelen over elkaar als ik het advies hoor dat me gegeven wordt. Geen hoop geven aan iemand die ik als hulpverlener begeleid, voelt voor mij hetzelfde als geen boterham geven aan je kind dat honger heeft.
De context is autisme. Soms is het beter te zeggen dat het allemaal heel erg rot is en je het zelf ook niet weet, dan te zeggen dat je gelooft dat het toch goed komt, ook al weet je zelf niet hoe.
Wat gaat dit advies in tegen wie ik ben en hoe heb ik al gezien hoe mensen toch weer vooruit konden raken op moeilijke momenten net omdat die hoop er wel is. Juist omdat er dat ene straaltje licht is door die donkere gordijnen, dat licht in de tunnel als je eenmaal een bocht genomen hebt, dat glas dat niet half leeg, maar half vol is.
Ik kan me voor de geest halen hoe onveilig de wereld soms kan zijn. Niet alleen in oorlogsgebieden waar de bommen je elke keer net niet raken, maar het op een dag wel heel dichtbij komt. Niet alleen daar waar het water tot je lippen komt als hevige regen niet meer kan worden geabsorbeerd in de aarde en menselijke oplossingen tekortschieten. Ik kan me voorstellen dat de dag donker kan blijven na een nog donkerdere nacht, omdat er -ondanks het hopen, bidden, huilen en alle mogelijke opties bekijken - nog steeds geen oplossing lijkt en er geen antwoord lijkt te komen.
Tegelijk weet ik hoe het helpend is als iemand zegt: Maar toch, …, het komt echt goed!
Soms is de berg waar je overheen moet hoog en kun je je omkeren en teruggaan naar het dal, waar je om je heen alleen de donkere bergen ziet, maar tenminste weet dat het donker is. maar je kunt ook die eerste stap zetten. En er een volgende stap achteraan zetten en nog een en nog een ... tot je steeds hoger op die berghelling, steeds meer licht ziet.
Om ooit zelf die stappen te durven zetten had ik het nodig dat er telkens mensen waren die zeiden: Zet die stap maar, want het komt goed! De stap verder bracht nog niet direct de oplossing, maar juist teleurstelling dat ik er nog niet was. Maar anderzijds kwam steeds meer het gevoel van dichterbij het licht te komen. Het gevoel dat hoop geeft.
Reactie plaatsen
Reacties