-
Vrijheid
22 maart 2016 - Ik ben er zeker van dat bijna iedereen in België nog weet wat hij die dag aan het doen was. Terwijl ik werkte, kreeg ik een berichtje binnen van iemand die me aanraadde het nieuws te volgen. ‘Er zijn aanslagen in Brussel.’ Hoewel de dreiging van terreur in die periode al een tijdje dichterbij ons eigen leven kwam, na verschillende aanslagen in Frankrijk, dacht ik toch nog heel naïef dat ons dat niet zou overkomen. De…
-
Opa
Soms gaan de dagen betekenisloos voorbij. Maar er zijn van die dagen die je je leven lang bij je draagt. Zo’n dag is 13 december. Het was zo’n grauwe herfstdag in de steeds donker wordende dagen van advent voor kerst. Door de grote ramen van het appartement waar we woonden, zag ik de grijze jachtige wolken op me afkomen.Het was de charme van dat appartement. Grote ramen die langs twee kanten uitkeken over het grote wijde kruispunt, waar we zowel…
-
Nôtre dame
“Paris s’éveille…” De krantenkoppen maken meermaals de link met dit bekende chanson. Parijs ontwaakt na een nacht waarin het vuur de donkere nacht verlicht hield. Een inferno in een van de grootste monumenten ter wereld. Heel de wereld hield de adem in. Ook ik. Alsof een familielid op sterven ligt, iemand die een basis in je leven vormt een hartinfarct krijgt en je bang afwacht hoe groot de schade is. Iedereen, gelovig of niet, Frans of niet, Europeaan of niet,…
-
Zij en ik
Ik kijk naar haar. Haar witte haar valt plat over haar voorhoofd. Haar handen vol rimpels. Ze ligt, maar ze ligt niet gemakkelijk. Ze vindt haar draai niet. Ze zucht, maar klaagt niet. Ik herinner me hoe ze vroeger ook nooit klaagde. Ze stond recht bij weer en wind. Haar donkere haar en gebruinde huid en haar lieve zachte blik staan al mijn leven lang in mijn herinnering geplakt. Mijn oma, de stille maar krachtige vrouw die niet zomaar zou…
-
Weerspiegeling
‘Ik weet wat ik aan je heb!’ zei ze tegen me. Ik staarde vanaf het terrasje waar we samen een koffie dronken naar het water. Het water was rimpelloos glad en ik zag de toren van het MAS * weerspiegeld in het wateroppervlak. Alsof het een foto was zo helder kon ik de contouren van de toren zien. ‘Wat heb je dan aan me?’ vroeg ik. Het zijn soms van die vage opmerkingen die van alles en niets kunnen betekenen.…
-
Sebastiaan
Niet bang zijn! Ik herhaal dit zinnetje tegen mij zelf, terwijl ik mijn allermoedigste houding boven haal om met zekere vaste tred de gang in te gaan en bijna rakelings langs de muur te gaan waarop zich net daarvoor een grote spin aan mij vertoonde.Ik zag hem zitten toen ik de trap afkwam. Net iets hoger dan ik groot ben. Op een muurtje waar ik hoe dan ook meermaals langs moet in de komende uren. Maar één blik op een…
-
Buizerd
Opeens ben je daar. Als uit het niets verschijn je aan de hemel waar je je helemaal thuis lijkt te voelen. Vanaf het moment dat ik je zie, volg ik je met mijn ogen. Heel af en toe gebruik je je vleugels om wat kracht bij te geven, maar voor de rest laat je je meedrijven op de golven van de thermiek. Warme luchtcirkels die vanaf de aarde naar de lucht gaan, waarop jij je kan invoegen en zo je…
-
Mijn venster op de hemel
’s Nachts als ik wakker lig, kijk ik door het dakraam naar de hemel en weet ik dat God mij ook ziet’. Ik herinner me de uitspraak van een vrouw die een tijdlang op de bovenste verdieping van Cherut woonde. We noemden het de ‘Topfloor’. Het deed me altijd denken aan de bovenzaal waar Jezus met zijn discipelen het eerste avondmaal vierde en waar de discipelen nog lang samenkwamen. De topfloor bij Cherut was ook bedoeld om er de stilte…
-
MARA
Naomi De liefelijke liefelijke, lief, liefste voor je man voor je zonen voor iedereen in Betlehem Je had niet veel te zeggen je handelde vanuit je hart je leefde vanuit je geloof dat alles altijd goed komt Je keek naar Boven en geloofde wist dat het waar was dat je los mocht laten in de veilige Handen van je Vader Je was geliefd de liefelijke moeder, vrouw je werd beschermd je werd verzorgd en je wist het: altijd komt het…
-
Kareltje
Het was een leuk koppel! Ik heb hen jaren gekend. Je zou kunnen zeggen dat we aan co-housing deden. Elk jaar van maart tot oktober woonden ze in bij mij. Zij hadden hun plekje in de tuin van mijn huis en namen daarbij brutaal ook het terras in beslag. Er waren een paar grenzen die ik bewaakte. ‘Je mag in mijn tuin wonen, je mag bijna zelfs met ons mee-eten, maar jullie komen niet binnen. Binnen dat is mijn privéterrein.…
-
Vrouwendag
Het is acht maart. Internationale vrouwendag! Op deze dag – de verjaardag van mijn jongste neefje – denk ik onwillekeurig aan de vele vrouwen die ik in de laatste tien jaar leerde kennen bij Cherut vzw. Bij Cherut gaat internationale vrouwendag niet om de feministische gedachte dat de vrouw helemaal hetzelfde zou moeten zijn als de man. Alsof verschillend zijn ‘ongelijkheid’ zou betekenen. Bij Cherut wordt het onrecht gezien dat vrouwen ondergaan die vanuit verschillende situaties terechtkomen in uitbuiting, afhankelijkheid,…
-
Eindejaarsboodschap(-pen)
‘Madame!’ Terwijl ik redelijk gehaast de straat oversteek om net voor de lunch nog even brood te gaan halen, houdt een vrouwtje me midden op de weg tegen. Ik schat haar ouder in dan ze later blijkt te zijn, maar wellicht heeft het verhaal van haar leven er veel mee te maken. Ze duwt een bordje onder mijn neus waarop staat dat ze geen eten heeft, haar dochter ziek is en haar man gesneuveld is in een oorlog ergens. Ik…
-
Looking for a home for Nina ‑2
10 december – Dag van de Mensenrechten Het is alweer december. Met een snelheid die ik bijna niet kan volgen, gaan de jaren voorbij. Verwonderd kijk ik terug naar het jaar dat achter me ligt. Waar ik me vorig jaar rond deze tijd afvroeg hoe het zit met mensenrechten en hoe basisrechten voor ieder mens geen vraag zouden moeten zijn, bedenk ik me nu dat er in het afgelopen jaar niet veel verbetering is gekomen. Hoewel er hier en daar…
