De prijs

‘Human trafficking, weet je niet wat dat is?’ Geïnteresseerd luister ik als ik, onderweg in de bus achter me enkele jongeren met elkaar in gesprek hoor over dit onderwerp. Een tienermeisje van een jaar of zestien schudt haar hoofd en één van de jongens legt het uit. ‘Stel dat ik jou verkoop aan mannen die mij betalen om seks met jou te hebben! Dat is mensenhandel’ Gelukkig klinkt hij verontwaardigd als hij dit zo zegt. Zijn vriend zegt: ‘Je kunt nog beter drugs dan dit’. Over dat laatste heb ik nog wat mijn bedenkingen, ook ‘drugs doen’ kan mensen kapotmaken en ruïneren, maar dat andere mensen verkopen, tot slavernij drijven, hun vrijheid ontnemen een van de ergste zaken is die mensen elkaar aan doen ben ik helemaal met hen eens.

We reden met de bus niet zo heel ver van het Red light district van de stad. Door het gesprek van mijn onbekende reisgenoten dwalen mijn gedachten even naar een paar overlevers van mensenhandel die ik gekend heb. Jonge vrouwen, moeders meestal, uit Nigeria of andere Afrikaanse landen. Meisjes uit Oost-Europa, maar evengoed West-Europese meisjes en zelfs mannen kunnen slachtoffer worden van mensenhandel. De verhalen* zijn schrijnend. En verschillend.

Onlangs kwam ik in aanraking met de andere kant. Een cliënte die probeerde weg te komen van haar man, die aan andere meisjes kamers faciliteert om zo ‘hun werk’ te doen. Het klinkt mooier dan het in werkelijkheid is en hij zal er goed aan verdienen.

Om me heen merk ik dat mensen vaak niet weten dat mensenhandel overal in zit en we zelf ongemerkt meedoen. Wellicht verkoop je niet iemand anders voor geld, zoals in het gespreksonderwerp van de jongeren in de bus. Maar altijd betaalt er iemand een prijs voor onze manier van leven. Of het gaat om veel te goedkope kleding die gemaakt wordt in onveilige fabrieken en door kinderarbeid of de bezorging van al onze pakketjes door mensen die overuren ‘rijden’ tegen minimumlonen, goedkope koffie waarvoor de boeren harder werken dan ze betaald worden of spotgoedkope zonnepanelen uit China. Altijd betaalt iemand een prijs. Ja, ook de meisjes in de ramen, ook de vrouwen die moeten doen waarvoor ze zelf nooit zouden gekozen hebben.

Ik kon het gesprek niet verder ‘afluisteren’. Twee dames van Aziatische origine waren al kwebbelend tussen hen en mij gaan zitten. Ik verstond niet waar dit gesprek over ging, maar mijn gedachten gingen plotseling naar loempia’s en nasi goreng voor het avondeten.

*mijn website is verniewd. Binnenkort staan hier ook weer mijn eerdere verhalen. Veel van deze verhalen gaan over mensen die o.a. mensenhandel en prostitutie en andere vormen van uitbuiting en geweld overleefden.