Kleine vogel

Je bent net een klei­ne vogel
Geval­len uit het nest
En het liefst kroop je met­een weer in je schulp
En je kunt nog lang niet vlie­gen
Ook al doe je zo je best
En al zwijg je nu, ik hoor – je roept om hulp

Maar Iemand wil zich over jou ont­fer­men
Toe kruip niet weg voor Hem, wees maar niet bang
Hier is Zijn hand – Hij zal je steeds bescher­men
Zal jou bescher­men, tot­dat je vlie­gen kan

De tekst van het lied­je schoot door mijn hoofd toen ik je zag zit­ten op een plaats waar je niet hoort. Een klein bang vogel­tje, geval­len uit het nest.

Alweer geval­len uit het nest…

Je viel al eer­der uit het nest. Het onvei­li­ge nest waar je opgroei­de en waar je  werd uit­ge­duwd toen je nog niet kon vlie­gen. Waar je met een beet­je geklap­wiek weg­hip­te en vogel voor de kat werd. De kat die mis­bruik heet­te.

Je vloog, kor­te stuk­ken, lan­ge­re stuk­ken met maar één doel: vei­lig­heid. Een ander doel kon je je niet voor ogen stel­len, want je had al je con­cen­tra­tie nodig om te vlie­gen, iets wat je nog niet kon, en onder­weg ver­loor je veren uit je vleu­gels… zodat vlie­gen nog moei­lij­ker werd.

Mis­bruik, mani­pu­la­tie, bedrog.…

Een paar maan­den lang moch­ten we met je optrek­ken en zagen we hoe je pro­beer­de om weer sterk te wor­den, zodat je op een dag ons nest, dat vrij­heid heet, zou mogen ver­la­ten en de vrij­heid in zou vlie­gen. Sterk genoeg, met een krach­ti­ge vleu­gel­slag, mooi en krach­tig.

Het mocht niet zijn. Opnieuw werd je weg­ge­trok­ken uit het nest. Mee­ge­no­men, terug naar waar iemand vindt dat jij hoort te zijn, ook al vind je dat zelf niet, of weet je het zelf niet hele­maal zeker.

Ik kijk naar je en zie je zit­ten op een plaats waar je niet weg kunt. Het is een  gro­te vogel­kooi. Tra­lies en hek­ken om je heen. Zelfs als je bui­ten loopt, is er boven je hoofd een tra­lie­werk. Om te ver­hin­de­ren wat jouw droom is: Weg te vlie­gen, de vrij­heid in, sterk wor­den, niet meer gein­ti­mi­deerd of mis­bruikt te wor­den, maar jezelf te vin­den en jezelf te mogen zijn.

Je houdt je sterk, maar in je don­ke­re ogen zie ik tra­nen. En de lach op je gezicht ver­bergt een klein bang vogel­tje dat bang is van de kooi, bang is om te wach­ten, bang is om te gaan, en straks moet gaan vlie­gen. Terug­vlie­gen naar waar je van­daan komt. Gedwon­gen door hen die niet ver­der kij­ken dan wat zij zien en belang­rijk vin­den.

Lie­ve klei­ne vogel…, vlieg niet terug, ook al ga je terug, maar vlieg ver­der, vlieg naar het Leven toe waar je de kracht gaat vin­den om te leven, te vlie­gen en vrij te zijn, zelfs als dat is op de plaats waar je ooit van­daan moest vlie­gen.

Je zult niet in de kooi blij­ven, en je hebt de kracht om vrij te zijn, en hoog te vlie­gen.

Op een dag word jij, klei­ne vogel, een hoog­vlie­ger… Geloof het maar.

*FLY! Het schil­de­rij Fly! werd gemaakt door Anke. Anke is kun­ste­na­res. Ze ver­telt ver­ha­len van men­sen d.m.v. kunst. Anke werkt als vrijwilliger/barista mee in Kof­fieklap, het werk­er­va­rings­pro­ject van www.cherutbelgium.com, waar ik als hulp­ver­le­ner werk en mijn ver­ha­len weer op baseer. Bedankt voor dit mooie beeld bij mijn ver­haal, Anke.

Over FLY! Acry­lics on paper, 50 x 65 cm, Anke Lenaerts ajlenaerts.be Would you like a nice copy or are you inte­rested in the ori­gi­nal art work, plea­se con­tact me: ankelenaerts@​gmail.​com Wil je graag een mooie kopie of ben je geïn­te­res­seerd in het ori­gi­neel, mail me op ankelenaerts@​gmail.​com 

**Klei­ne vogel – Tekst van Elly en Rik­kert Zui­der­veld