Haar Offer
Ze werkt al 30 jaar in de prostitutie. Jarenlang in het Afrikaanse land waar ze geboren werd en bijna 20 jaar in West-Europa. Ze is een paar jaar ouder dan ikzelf en in mijn hoofd maak ik de rekensom hoe jong we geweest moeten zijn toen zij al in de prostitutie werkte en ik gewoon in de schoolbanken zat, dromend welke studie ik zou gaan doen.
Als 17-jarige tienermoeder zag ze geen andere mogelijkheid om goed voor haar kind te zorgen dan door dit werk te doen. Haar zoontje was de motivatie om hard te werken, en ooit zou er wel een tijd komen dat het tij zou keren en ze anders zou gaan leven. Niet lang daarna werd haar dochtertje geboren, en nog wat later kreeg ze de zorg voor de tweelingdochters van haar plots overleden broer op zich. Toen ook haar ouders hulp nodig hadden, was zij degene met het meest stabiele inkomen en werd de motivatie om hard te werken voor haar geliefden alleen maar groter. Het was geen vraag of ze dit zou doen, ze deed het gewoon.
Ze dacht niet aan zichzelf. Ze dacht aan haar kinderen en haar ouders. Niemand van hen zou iets te kort komen, als zij dat kon voorkomen.
Een aantal jaar geleden kreeg ze een van de straatwerkers van Cherut in haar raam in het Schipperskwartier op bezoek. Een korte babbel, een teken dat ze werd gezien als iemand die er toe doet en een kaartje met ons telefoonnummer. Meer niet. Tot nu. Het kaartje had ze bewaard en het nummer klopte nog.
‘Doe jij nog altijd dat werk in dat huis daar?’ vraagt ze via dat telefoonnummer aan mijn collega. Een afspraak wordt gemaakt en vandaag zit ze bij mij. Met de mededeling:
‘Ik wil stoppen met de prostitutie. Ik wil ander werk. ’
Jarenlang offers brengen uit liefde en zo ten koste van zichzelf.
We krijgen een gesprek en ze vertelt me waarom ze werkte in de prostitutie.
‘Maar nu’, zegt ze, ‘is alles anders.’
‘Mijn zoon en zijn vrouw zorgen voor zichzelf. Mijn dochter heeft een baan en mijn ouders hebben een pensioentje. Nu is het tijd voor mij. Nu wil ik iets gaan doen wat ik zelf leuk vind en voor mezelf gaan zorgen.’
Er glinstert een traan. Het is tijd… Jarenlang offers brengen uit liefde en zo ten koste van zichzelf. Het dringt nog niet eens tot haar door wat het met haar zelf allemaal gedaan heeft. Wat hoop ik dat haar kinderen haar hart zien en haar dankbaar zijn voor wat zij opgeofferd heeft.
Ondertussen werkt ze steeds minder achter de ramen. Ze probeert van haar creatieve passie haar werk te gaan maken, aangevuld met schoonmaakwerk. Omschakelen van deze job naar een gewone job is niet zomaar iets. Stoppen met het werk in de prostitutie zal een emotionele en fysieke rollercoaster in gang zetten. Ik weet niet of ze daar aan toe is.
Respect voor wie zij is en wat ze heeft opgeofferd voor anderen vanuit haar hart.
Mijn wens is om naast haar te staan. Er voor haar te zijn. Mee te zoeken naar een stabiliteit buiten de prostitutie. En dit met heel veel respect. Respect voor wie zij is en wat ze heeft opgeofferd voor anderen vanuit haar hart.
One Comment
lieve
Fijn om over dit werk te lezen! Dankbaar dat je naast mensen gaat staan! Zegen en moed gewenst!