Margreet
Een van mijn passies is via schrijven verhalen te vertellen. Als hulpverlener ben ik betrokken bij Cherut Belgium vzw, een organisatie die zich inzet voor meisjes en vrouwen die slachtoffer zijn van mensenhandel, prostitutie en huiselijk geweld in Antwerpen. Brussel en Gent. Omdat dit een groot deel van mijn dagelijks leven is, haal ik o.a. hier vaak mijn inspiratie voor verhalen. Maar ook toevallige of minder toevallige ontmoetingen met mensen of bijzondere situaties geven inspiratie voor het vertellen van een verhaal.
-
Opa
Soms gaan de dagen betekenisloos voorbij. Maar er zijn van die dagen die je je leven lang bij je draagt. Zo’n dag is 13 december. Het was zo’n grauwe herfstdag in de steeds donker wordende dagen van advent voor kerst. Door de grote ramen van het appartement waar we woonden, zag ik de grijze jachtige wolken op me afkomen.Het was de charme van dat appartement. Grote ramen die langs twee kanten uitkeken over het grote wijde kruispunt, waar we zowel…
-
Verbinding in coronatijd
Ze belde me. Sinds een paar weken werkte ik net als iedereen via telewerk vanuit mijn home-office.In de praktijk van mijn werk als hulpverlener van mensen die grotendeels niet mijn taal spreken, niet altijd de beschikking tot een stabiele internetverbinding hebben en vooral nood aan een persoon die even luistert, beschikbaar is al is het met een arm om de schouder en een zakdoek voor de tranen, is telewerken meer dan een uitdaging. Dat merkte zij ook. ‘Wanneer ga je…
-
Coronabeelden – 2
27 maart 2020 Ik vraag me af hoe hij er uit ziet. Ik kan hem alleen horen. Ergens uit een kamer, door een raam in de blokken achter mijn huis hoor ik hem huilen. Hard, intens huilen. Het begon met een zachte snik, een schrik, een .…‘het is niet waar???!!’- uithaal die overging in hard huilen, huilen van diep verdriet. Een schok. En hij gaat door. Aan zijn stemgeluid te horen is het een volwassen man. Een veertiger? En aan…
-
Corona-beelden – 1
Ze heeft veel gezichten. Gezichten van mensen die onbezorgd gingen skiën , gezichten van zieken die als gevolg van een onderliggende kwetsbaarheid doodziek op de Intensieve zorgen terechtkwamen en daarna maandenlange revalidatie voor de kiezen kregen. Gezichten van dokters die met hun teams hele afdelingen reorganiseerden en onvermoeibaar doorgingen met vechten voor elk leven dat in hun handen kwam. Gezichten van virologen, experts om ons hier doorheen te loodsen. Gezichten van politici, maar ook van postbodes, caissieres en die ene…
-
Lockdown
1 juni Ik zal het maar eerlijk toegeven: het gaat me niet altijd goed af. Als ik al ooit bedacht had dat het voor mij wel eens goed zou zijn om een stilte-periode in te lassen, en b.v. een week in een klooster te gaan gewoon voor de stilte, dan ben ik daar nu van genezen. Niet voor de stilte. Ik geniet van de stilte. En nu we sinds enkele weken wat versoepelingen meemaken en ik het verkeer op de…
-
Halverwege lockdown
30 april 2020 Terwijl de weken van de lockdown sluipend en tegelijk snel voorbijgaan, evalueer ik, waarschijnlijk net als veel andere mensen, regelmatig mijn gevoelens. Soms doe ik dat gewoon zelf. Op een moment dat een bepaald gevoel me bekruipt en ik er nood aan heb uit te zoeken waar dat gevoel vandaan komt. Het kan me zomaar overkomen. Gewoon terwijl ik bezig ben met mijn werk , thuiswerk doe ik tegenwoordig, of sta te koken, naar buiten kijk, dat…
-
BOOKLAUNCH
Sinds 1 mei is hij dan eindelijk verkrijgbaar. De verhalenbundel met tien verhalen die ik schreef ter gelegenheid van het 10-jarig bestaan van Cherut, de organisatie waaraan ik als sociaal werker verbonden ben. Mijn hoop en doel is dat deze tien verhalen de harten en ogen openen voor de pijn van de overlevers van prostitutie, uitbuiting en mensenhandel. De prachtige illustraties zijn gemaakt door Karin De Vylder (ook vrijwillige medewerker bij Cherut). Een groot deel van de opbrengst van dit boek…
-
Verhalenbundel
Op dit moment ligt de verhalenbundel die ik heb geschreven op de drukpers bij drukkerij De Wrikker in Antwerpen. Wordt vervolgd!
-
Beveiligd: Het systeem van gebrokenheid
Er is geen samenvatting, omdat dit een beveiligd bericht is.
-
Connectie
Daar zit ik dan. In de wachtzaal van “Kind en Gezin” met een zwangere cliënte. Zina zit naast me. De stuurse Roemeense vrouw die behalve Roemeens alleen een paar woorden Frans spreekt, maar met haar lichaamstaal goed kan communiceren . Het is duidelijk dat ze wel hulp nodig heeft, maar geen connectie wil. Ik respecteer het. Wat kan ik anders doen? Mezelf opdringen aan een vrouw omdat ik vind dat ze hulp nodig heeft, is tegen alle principes van hulpverlening…