‘Ik leef met hoop!’ Lachend wijst ze naar het black­board in ons kan­toor. Weet je nog dat je het woord ‘Hope’ opschreef toen ik me zo slecht voel­de? vraagt ze. ‘Ja en toen schreef jij  ‘Shpres’  in het Alba­nees.’ De dagen erna vul­de het bord zich als van­zelf met het woord ‘hoop’ in zoveel talen. Hon­gaars, Roe­meens, Spaans, Por­tu­gees, Frans, Ara­bisch. ‘Alles komt goed!’ ‘Ik leef met hoop!’ Een zin die ze uit­spreekt mid­den­in de wan­hoop van het ver­haal van…